کد مطلب:187994 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:288
وصیت امام باقر به فرزندش امام صادق
حضرت امام جعفرصادق علیه السلام می فرماید:
روزی پدرم مرا طلبید و گفت: جمعی از اهل مدینه را حاضر كن.
چون ایشان را حاضر كردم، فرمود: ای جعفر، چون من به عالم بقا رحلت كنم، مرا غسل بده و كفن كن در سه جامه (كه یكی ردای حبره بود كه نماز جمعه در آن می كردند و دیگری پیراهنی بود كه خود می پوشیدند). و فرمود: عمامه بر سر من ببند، و عمامه را از جامه های كفن حساب مكن. و برای من زمین را شق كن به جای لحد، زیرا كه من فربهم و در زمین مدینه برای من لحد نمی توانند ساخت، و قبر مرا چهار انگشت بلند كن و آب بر قبر من بریز.
آنگاه اهل مدینه را گواه گرفت. چون ایشان بیرون رفتند، گفتم: ای پدر بزرگوار، آنچه فرمودی به عمل می آوردم و احتیاج به گواه نبود.
حضرت فرمود: ای فرزند، این گواه را گرفتم كه بدانند تویی وصی من، و در امامت با تو منازعه نكنند. [1] .
امام جعفرصادق علیه السلام فرمود كه پدرم گفت: ای جعفر، از مال من وقفی بكن برای ندبه كنندگان كه ده سال در منی در موسم حج بر من گریه كنند و رسم ماتم را تجدید نمایند و بر مظلومیت من زاری كنند. [2] .
[ صفحه 208]
روزی پدرم مرا طلبید و گفت: جمعی از اهل مدینه را حاضر كن.
چون ایشان را حاضر كردم، فرمود: ای جعفر، چون من به عالم بقا رحلت كنم، مرا غسل بده و كفن كن در سه جامه (كه یكی ردای حبره بود كه نماز جمعه در آن می كردند و دیگری پیراهنی بود كه خود می پوشیدند). و فرمود: عمامه بر سر من ببند، و عمامه را از جامه های كفن حساب مكن. و برای من زمین را شق كن به جای لحد، زیرا كه من فربهم و در زمین مدینه برای من لحد نمی توانند ساخت، و قبر مرا چهار انگشت بلند كن و آب بر قبر من بریز.
آنگاه اهل مدینه را گواه گرفت. چون ایشان بیرون رفتند، گفتم: ای پدر بزرگوار، آنچه فرمودی به عمل می آوردم و احتیاج به گواه نبود.
حضرت فرمود: ای فرزند، این گواه را گرفتم كه بدانند تویی وصی من، و در امامت با تو منازعه نكنند. [1] .
امام جعفرصادق علیه السلام فرمود كه پدرم گفت: ای جعفر، از مال من وقفی بكن برای ندبه كنندگان كه ده سال در منی در موسم حج بر من گریه كنند و رسم ماتم را تجدید نمایند و بر مظلومیت من زاری كنند. [2] .
[ صفحه 208]
[1] جلاء العيون، صص 862 و 864.
[2] جلاء العيون، صص 862 و 864.